I.an offering, presenting, a giving or bestowing gratuitously (post-class.; cf.: donum, munus, votum).
I. In abstr.: “honorum oblationibus,” Eum. Pan. ad Const. 16: “si forte oblatio ei fiat ejus, quod, etc.,” Dig. 5, 2, 8, § 10.—
B. In partic., a bid at an auction: qui ceteros oblatione superavit, Cod. Th. 5, 13, 18.—
II. In concr., a gift, present: “amplissimi ordinis, Cod. Th. 6, 2, 14: si maritus ad oblationem dei uxori donavit,” Dig. 24, 1, 5, § 12. —
B. Esp., an offering, sacrifice, Ambros. Cain, 2, 6, 18; id. in Psa. 35, 7; Vulg. Eph. 5, 2; id. Heb. 10, 5.